Café "De Valom" zag in 1881 het levenslicht. Bart Derksen plaatste een tapkast in het voorste gedeelte van zijn hoeve en de aanzet tot "Zalencentrum De Valom" was een feit. Het interieur was eenvoudig. In de hoek van het etablissement stond een bar. Er lagen planken op de vloer, waarover iedere dag zand geveegd moest worden. Volgens de overlevering moet het er destijds "gestoven hebben als de pest".

Doordat de jongste dochter van Bart Derksen, in 1910 trouwde met Gradus van Bon ging de familienaam van dit bedrijf over in Van Bon. Naast een café bestond het toenmalige familiebedrijf Van Bon uit een kruidenierszaak, een brandstoffenhandel, een aantal koeienstallen en werden er op zolder tabaksbladeren gedroogd.

Na verloop van tijd verdwenen de koeienstallen en de winkel. Hierdoor kreeg men de beschikking over een zaaltje. Er kwamen trouwpartijen waarbij het diner steevast bestond uit slaatje, soep met soepvlees en zuur, draadjesvlees en langevingerpudding. Gekookt werd er destijds door de oudste dochter van Gradus, Marie, die echter niet over de benodigde papieren beschikte. Dat was echter geen probleem. Omdat ze uit een groot gezin kwam had ze naar eigen zeggen ervaring genoeg en met een kookboek erbij lukte het best.

Regionale bekendheid kreeg De Valom door de danstenten op het toenmalige parkeerterrein naast de oude hoeve. Eerst alleen tijdens de kermisdagen maar sinds een aantal jaren ook met de carnaval. De eerste tent werd in 1939 geplaatst, Het stormde destijds zo erg dat het tentzeil de lucht in ging. Met de dekzeilen van alle voerlui van Huissen werd de tent weer redelijk waterdicht gemaakt, al moest er wel met de paraplu op gedanst worden.

Centraal in de overgang van Café De Valom naar het huidige Zalencentrum staat een brand die in het najaar van 1991 de oude hoeve volledig in de as legde. De verschuiving van het horeca-totaalgebeuren, café, slijterij en zaal, naar het organiseren van feesten en partijen had in 1990 al een eerste aanzet gekregen toen er een grote nieuwe zaal aan de bestaande capaciteit werd toegevoegd. Bij de wederopbouw na de brand zijn het café en de slijterij verdwenen.
In plaats daarvan is de zaal, die in 1990 in gebruik is genomen en wonder boven wonder tijdens de brand is gespaard, uitgebreid met een tweede zaal. Deze zaal heeft een restaurantgedeelte en is d.m.v. een mobiele geluiddichte wand van de grote zaal af te scheiden, waardoor deze zaal ook uitermate geschikt is voor vergaderingen en cursussen.
Destijds heeft ook de keuken een uitbreiding ondergaan zodat het verzorgen van diners en uitgebreide warme en koude buffetten ook tot de mogelijkheden behoren.

Na meer dan 100 jaar zou Bart Derksen niet kunnen bevroeden dat zijn café is uitgegroeid tot een zalencentrum met een gezamenlijke maximale capaciteit van 1250 gasten.